mütənasib — ə. 1) tənasüb olan, bir birinə yaraşan; 2) aralarında nisbət olan (ədəd və ya kəmiyyət haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyri-mütənasib — sif. <ər.> Mütənasib olmayan; bir biri ilə uyğun olmayan, tutmayan. // Aralarında nisbət olmayan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütərəqqi — sif. <ər.> 1. Siyasi, ictimai və iqtisadi cəhətdən qabaqcıl, ictimai inkişafa kömək edən; qabaqcıl. Mütərəqqi bəşəriyyət. – <Həkim> bu işlərə qarışmasa da çox fikriaçıq və mütərəqqi bir şəxsdir. M. İ.. 2. Getdikcə artan, mütənasib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyri-mütənasiblik — is. Qeyri mütənasib şeyin halı; bir biri ilə uyğun olmama, tutmama … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyr — ə. 1) yad, biganə; 2) özgə, özgəsi; 3) başqa, digər, ayrı. Qeyri adi adi olmayan; fövqəladə; qeyri amil 1) əsassız, faktsız; 2) səbəbsiz; qeyri baliğ həddibüluğa çatmamış; yeniyetmə; qeyri bədii bədii olmayan; qeyri bərabər bir bərabərdə olmayan; … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
simmetriya — is. <yun. symmetria> Bütöv bir şeyin hissələrinin mərkəzə, ortaya görə uyğun, mütənasib düzülüşü, yerləşməsi; düzülüşcə uyğunluq, mütənasiblik. Həndəsi cisimlərin simmetriyası. İnsan bədəni hissələrinin simmetriyası … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bie’tidal — f. və ə. 1) ədalətsiz, insafsız; 2) uyğun olmayan, düz gəlməyən, mütənasib olmayan; 3) boy buxunsuz; 4) ifrat dərəcədə olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədheykəl — f. və ə. yöndəmsiz, iri, qeyri mütənasib bədəni olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mö’tədil — ə. 1) orta, mülayim; 2) azla kifayətlənən, aza qane olan; 3) mütənasib, simmetrik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
münasib — ə. 1) uyğun, müvafiq; 2) yararlı, layiq; 3) riyaziyyatda: mütənasib. Münasibi hal vəziyyətə uyğun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti